Tytuł: Miłość Łucji
Wydawnictwo:
Łucja to trzydziestoletnia singielka. Jest asystentką dyrektora, każdego dnia parzy kawę i wysłuchuje narzekań swojego szefa. Wraca do wygodnie urządzonego mieszkania, w którym czeka na nią pustka po zmarłej niedawno przyjaciółce.
Mimo, że minęło już trochę czasu od śmierci Marty, Łucja nie może pogodzić się ze stratą. Segregując rzeczy przyjaciółki trafia na pamiętnik, który ma ogromny wpływ na to co będzie się działo.
Łucja od Marty otrzymała jeszcze jedną ważną rzecz, a właściwie osobę - jej brata, Kacpra. Tych dwoje mimo, że początek ich znajomości wcale nie był najlepszy, będzie starało się znaleźć drogę do swoich serc, bo połączyła ich nie tylko więź porozumienia, ale także pamięć o Marcie i kto wie, może nawet i miłość:)
Książka to historia pięknej przyjaźni i miłości do końca życia. Łucja choć z początku sfrustrowana brakiem awansu w pracy, lękiem przez zaangażowaniem się w relacje z innym człowiekiem oraz tą niemożliwą do usunięcia pustką po bliskiej osobie, wydawała się wrakiem człowieka, który pewnie z trudem się podniesie i zacznie żyć dalej. Dopiero w trakcie czytania, czytelnik widzi jak silną osobą jest główna bohaterka.
Książkę czyta się bardzo dobrze, choć mnie denerwowały pod koniec książki te przeskoki w czasie niczym wcześniej nie poprzedzone. Czytałam o jednym, za moment już zostałam przeniesiona o kilka miesięcy bądź lat do przodu. Według mnie powinno być napisane chociażby: kilka miesięcy później, albo coś w tym stylu.
Ogółem książkę mogę polecić jako odprężającą lekturę na długie zimowe wieczory, które pewnie niebawem nadejdą:)
