Ciągle zastanawiam się jak to możliwe, że ja wielka fanka wszystkiego co paryskie przegapiłam tak fajną trylogię. Ale to jeszcze nic, bo to już nie pierwszy raz gdy jakąś serię zaczynam prawie od końca.
Dziś o "Paryskiej podróży" czyli kontynuacji "Paryskiej pokojówki" i "Paryskiego spadku", których wcześniej niestety nie czytałam i tutaj trudno było mi się odnaleźć, bo nie znałam całego kontekstu. Oczywiście książkę można spokojnie przeczytać, ale to tak, jakby się miało amnezję i nie można było sobie przypomnieć przeszłości, więc lepiej nie bierzcie przykładu ze mnie i zacznijcie od początku.
Agnieszka po wielu przejściach w Paryżu wróciła na stałe do Polski, zostawiając za granicą swojego ukochanego. Tutaj powoli sobie ułożyła życie z Arturem. Gdy podczas urodzin zostaje rzucone hasło o ślubie Agi i Artura, cała rodzina podchwytuje ten pomysł, dorzucając kolejny, o podróży poślubnej właśnie do Paryża. Agnieszka ani się spostrzeże, będzie mężatką, jadącą z dwoma braćmi i bratową w podróż poślubną.
W Paryżu do głosu dochodzą wspomnienia, złe i dobre chwile, a także serce zaczyna bić mocniej, bo w końcu Agnieszka nie zostawiła tutaj tylko wspomnień ale i swoją miłość.
Czy Agnieszka rzuci wszystko i zostanie z Marco?
"Paryska podróż" to książka, która na początku wydaje się typową romantyczną historią, wiecie on za granicą i ciągle ją kocha, ona w Polsce uwiązana z mężczyzną, którego nie kocha itd.
Ale później z czasem i kolejnymi stronami akcja rozwija się i ze zwykłej książki z wątkiem romantycznym staje się sensacyjną powieścią, w której giną kolejni bohaterowie.
Ja jestem bardzo zaskoczona książką i bardzo żałuję, że zaczęłam ją czytać od końca. Teraz jak najszybciej muszę nadrobić kolejne części.
Polecam!
