Joy to piękna, młoda i odnosząca sukcesy prawniczka. Choć jest zmęczona i zgorzkniała oraz nieco ekscentryczna, nic nie wskazuje na to, że mogłaby targnąć się na swoje życie.
Gdy pewnego wieczoru wraca do domu i nakrywa swojego partnera w łóżku z inną jest zasmucona tym faktem, ale o dziwo nie zbulwersowana.
Wkrótce skacze/spada/lub jest wypchnięta z tarasu widokowego prosto na marmurową posadzkę.
Co się stało, że Joy zdecydowała się na taki krok? Czy naprawdę wyskoczyła? A może spadła? Lub ktoś jej pomógł skończyć ze sobą?
"Joy" to dosyć specyficzna ale świetnie napisana książka. Na początku trudno się ją czyta, bo nie rozumiemy za bardzo całej idei tej książki. Ze mną przynajmniej tak było. Po kilku rozdziałach czytelnik przyzwyczaja się już trochę do prawniczego żargonu i satyrycznego wydźwięku tej książki.
Bardzo podoba mi się fakt, że autor dokładnie, aż do bólu przedstawił jak wygląda życie w kancelarii prawniczej i pokazał jak żyją osoby po trzydziestce.
Jeżeli macie ochotę na książkę, o której długo nie zapomnicie, polecam "Joy".
