Tytuł: Dziecko do wzięcia
Wydawnictwo:
Bardzo lubię takie książki i zawsze mam duże oczekiwania. Tutaj choć książkę przeczytałam z ciekawością jestem trochę zawiedziona, bo myślę, że mogło być dużo lepiej.
Chloe Pinter jest oddaną i bardzo sumienną pracownicą ośrodka adopcyjnego. Swoją pracę wykonuje z wielkim zaangażowaniem i poświęceniem.
Praca Chloe to nie tylko opieka nad rodzinami ale także ogromne pole do popisu jej kunsztu psychologicznego i treningu w radzeniu sobie z przeciwnościami losu.
Kobieta musi radzić sobie nie tylko z zamożnym małżeństwem, które zrobi wszystko aby posiadać dziecko, ale także będzie musiała sobie dać radę z bardzo zapracowanym biznesmenem i jego zdesperowaną żoną, która absolutnie musi mieć dziecko, bo to jej ostatnia szansa na macierzyństwo. Ale adopcja to także druga strona medalu. Rodzina, która ma oddać dziecko, rodzina, która być może wcale nie chce tego zrobić i świadomość tego, że wszyscy czekają..
Książka choć bardzo emocjonalna i wciągająca jest zwyczajnie niedopracowana. Widać, że miała to być opowieść z wątkiem sensacyjnym, ale coś generalnie nie wyszło. Na plus można zaliczyć całe mnóstwo osobistych dramatów i zmartwień, a także szeroko pojętych rozterek. Niemożność posiadania dziecka to trudny i bolesny temat, z którym pary stykają się każdego dnia. Ta książka pokazuje biedę, która zmusza czasami do trudnych decyzji, a także skomplikowany ludzki los, czy poświęcenie, które są w stanie ponieść pary, czekające na dziecko.
Jeżeli lubicie takie historie, śmiało wpiszcie ten tytuł na listę książek do przeczytania.
przez
Blokotka